30 Kasım 2012 Cuma

23 Mart 2012

Bu sabah kalkıp, bütün cesaretimi toplayıp bir hamilelik testi aldım ve hemen yaptım. Ve tabii ki beklenen sonuç; Pozitif!
Her ne kadar hissetmiş olsam da, gene de şoktayım. Hemen Ahmet'i uyandırdım. Birlikte ilk tepkimiz 'S.çt.k' diyip, gülme krizine girmek oldu :) Sanırım kendimizde değiliz.. Gerçekten bunun bir mucize olduğunu düşünüyoruz. Sonuçta 10 yıllık beraberliğimizde, benim çok çocuk istediğim dönemler oldu ama hiçbir zaman kendimizi hazır hissedip, denememiştik. İlk defa böyle bir riske girdik ve oldu! Gerçekten inenılmaz. Gene de bütün bu mucizevi durum, bütün hayatımızın değişeceği ve bir daha asla şu an olduğumuz insanlar olamayacağımız gerçeğini değiştirmiyor. İşin en kötü tarafı da, ben, şu anda tüm hayatım boyunca, kendimden en mutlu olduğum dönemdeyim. O yüzden kuşkularım var tabi ki. Öte yandan da, hayat zaten böyle birşey değil mi? Senin planlarının, isteklerinin ötesinde gelişen bir şeyler var. Bu da, yani sen de bize gönderilmiş bir sürprizsin. Hayatımızı iyi yönde değiştireceğini ve bize mutluluk getireceğini düşünmekten başka şansımız yok..



20 Mart 2012

Hala hastalanmadım!!! Benim gibi 28. günde saat gibi regl olan biri için, pek olağan bir durum değil bu. Kuzen, rejimden olduğunu, Ahmet'se hala psikolojik olduğunu düşünüyor. Oysa ben içten içe hamile olduğumu biliyorum. Sadece kabul etmek istemediğimden, test yaptırmayıp, olayı geciktiriyorum. Sanki bilmezsem, hiç var olmayacakmış gibi.. Çok halsizim, kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Bu arada, eğer gerçek olursa hiç içemeyeceğimden, deli gibi içki içiyorum. Kendi kendime sürekli 'İstediğin bu değil miydi, peki sorun ne?' diye soruyorum. Evet, buydu ama sadece 4-5 sene önce! Şu an hayatımda, tam çocuk olayını tamamen aklımdan çıkartıp, bloga yoğunlaştığım, kendimi yeni yeni keşfettiğim ve gerçekten ne yapmak istediğimi bulduğum bir dönem. Ama tabii bir yanım da, 'bu senin ilk ve son şansın, üstelik mucizevi bir şekilde oldu, demek ki olması gerekiyordu' diyor. Neyse, sanırım artık bu çelişkilerden kurtulup, bir test yaptırmanın zamanı geldi. Neyse, bir an önce öğrenelim de, bitsin bu işkence.



Evet, bunu yazdığım gün işte tam böyle görünüyordum, hiç belli etmiyorum duygularımı değil mi?

13 Mart 2012

Bir önceki adet tarihimi net hatırlamıyorum ama içimde bir his geciktiğimi söylüyor. Bugün Canan'ın doğumgünü yemeğinden sonra Corridor'a giderken ilk defa bu düşüncemi kuzene ve Canan'a söyledim. Pek ihtimal vermemelerine rağmen çok heyecanlandılar. Ahmet'se, kafamda böyle bir düşünce olduğu için, psikololij olarak geciktiğimi söylüyor. Bakalım, zaman ne gösterecek... :)



O gecenin fotoğrafları için gene buraya

21 Şubat 2012

Herşeyin başlangıcı olan gün..

Hava harika, keyfimiz yerinde, 8. evlilik yıldönümümüzü kutlamak için Polonezköy Village Park-Matsu Spa'dayız. Süper bir gün geçirdik, bol içki, masaj, şömine başında harika bir yemek.. Herşey tamam ama bazı gerekli şeyleri almayı unutmuşuz yanımıza nasıl olduysa :)) Ama zaten çok da riskli bir gün değil nasılsa. Hem de birimiz 40, birimiz 45 yaşındayız. Bütün bunlar gözönüne alındığında, hamile kalma ihtimalim çok düşük. Gene de aramızda şöyle bir konuşma olduğunu söylemeliyim; 'Hayatımızdan çok memnunuz ve değiştirmek istemiyoruz, çocuk olayını tamamen aklımızdan çıkardık ama bütün bunlara ve bu kadar düşük olasılığa rağmen, olursa, bu çocuk yaşamayı hakkediyor! '





O günle ilgili daha fazla resim ve detay görmek istersen, buraya bakabilirsin.